Ta strona została przepisana.
Mieczysław Romanowski [1]) i Adam Pajgert [2]) we Lwowie. Niepospolity talent poetycki rokuje Felicjan Faleński, którego zbiór ogłoszony tylko co pod tytułem: „Kwiaty i kolce“ w Warszawie [3]).
287, Rzecz uderzająca, wśród kobiet wykwitły teraz znakomite talenta. Gabryella (Narcyza Żmichowska), nawet w prozie tworzy natchnione uczuciem i myślą poemata (Adeodat, Poganka, Książka pamiątek i t. d.). Poezje jéj wyszły u Żupańskiego w Poznaniu pod tytułem: „Wolne chwile Gabryelli“ (1844 roku) [4]).
Między młodszemi poetkami śliczny ma talent pani Marja Ilnicka, która chwyta za serce uczuciem głębokiem i że się tak
- ↑ Mieczysław Romanowski, zdolność pierwszorzędna, poeta prawdziwego zapału i natchnienia, rokował wiele dla literatury, lecz śmierć zaskoczyła go w młodym wieku pod Józefowem dnia 24 kwietnia 1863 roku. Oprócz drobniejszych utworów lirycznych i epickich, odznaczających się wysokim polotem myśli i skończoną formą, wydał w roku 1862 tragedję „Popiel i Piast “, która bezzaprzeczenia stoi na równi z najznakomitszymi płodami naszéj muzy dramatycznéj. Urodzony w roku 1834 w Żukowie w Kołomyjskiem.Przyp. wyd.
- ↑ Adam Pajgert, poeta wyższego natchnienia, oprócz własnych utworów lirycznych i epicznych mniejszéj objętości, wydawał w pięknem tłómaczeniu „Juljusza Cezara“ Szekspira, „Raj i Peri“ Moora i t. d. Umarł dnia 21 lipca 1872 roku w Franzensbadzie. Przyp. wyd.
- ↑ F. Faleński zawiódł oczekiwania, nie z braku rzeczywistego talentu, lecz z rozdrobienia jego na rzeczy mniejszéj wartości, jak tłómaczenia, drobne powiastki i t. d. Wielką wartość literacką ma jego dramat „Syn gwiazdy“, lubo brak mu warunków scenicznych. Powieści jego: „Zdaleka i zbliska“ i „Sama jedna“, są bez wątpienia piękne, ależ to drobnostki, kiedy ich autor zdolnym byłby do napisania powieści obszerniejszych i większego znaczenia w literaturze. Faleński urodzony w r. 1825, mieszka w Warszawie.Przyp. wyd.
- ↑ N. Żmichowska umarła dnia 25 grudnia 1876 roku. Był to najznakomitszy talent z pośród piszących polek. Wysoki nastrój poetyczny i nieporównana piękność stylu i języka, cechują jéj utwory. Wydanie zupełne jéj dzieł byłoby tembardziéj pożądane, że większa część jéj przecudnych utworów lirycznych rozchodziła się tylko po rękopismach, lub też bezimiennie była drukowaną. Żmichowska poświęciła się także pedagogji, opracowała jeografją w dwóch tomach, wydała dzieła Hoffmanowéj i t. d. Zbiór (niekompletny) jéj utworów wydał Unger w Warszawie w czterech tomach. Przyp. wyd.
