Leon Czaplicki. Jest to rozprawa łacińska, wyszła we Wrocławiu
1855 r. [1])
116. Klemens Janicki, syn rolnika zpod Gniezna w Wielkiéj Polsce, urodził się dnia 17 listopada 1516 roku we wsi Januszkowie pod Żninem. Uczył się naprzód w Gnieźnie, a potém w kollegium Lubrańskiego w Poznaniu i tam już zaczął być poetą; sam to wyznaje, skreślając dzieje swojéj młodości i pierwszych młodocianych wrażeń:
O! pomnę, ponnę z jakim mozołem
I dni i noce dałem na prace! —
Za nic mi praca! cóż ona znaczy
Przed młodocianym moim zapałem?
Pomnę, gdy pierwszy trud mój czytałem
W sali popisów, w gronie słuchaczy.
W cześć Lubrańskiego złożyłem pieśnię
Bom mu był winien pierwsza ofiarę,
Lud mię z oklaskiem przyjął nad miarę,
Dobrze o dziecku mówiąc za wcześnie. —
Odtąd przodkując nad uczniów trzodką
Skarbiłem serce mistrza nieznacznie!
I rosłem w chlubę — o jak to słodko
Kiedy bywało chwalić kto zacznie! —
Lubiłem sławę, pragnąłem sławy,
Badałem drogi co do niéj wiodą,
Przebóg! ubóstwo, los niełaskawy.
Ciężką mym chęcią bywał przeszkodą. —
Ubogi ojciec swoje ostatki
Wywlókł już dla mnie z rolniczéj chatki —
Ślubować muzom nie było zaczém,
Miałem je żegnać wolą, nie wolą.
Gdy wielki Krzycki tknięty mym płaczem
Czule pomyślał nad moją dolą,
- ↑ O poemacie Dantyszka o Gdańsku jest rozprawa autora w „Przeglądzie naukowym“ H. Skimborowicza.Przyp. wyd.
