Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/386

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

strzygnąć Rada Komisarzy, czy Biuro Egzekutywy, czy Rada Pracy lub Rada Obrony, gdyż nikt takiej odpowiedzi udzielić nie potrafił.
Jedyną partją legalną w Z. S. S. R. jest partja komunistyczna, a jedyną legalną opinją w tej partji może być tylko zdanie Sekretarjatu. Żaden program komunistyczny nie przewidywał nigdy zdławienia partyj robotniczych czy włościańskich o odmiennych przekonaniach politycznych. I owszem, na siedm tygodni przed wybuchem rewolucji Lenin pisał dosłownie: „Jedynie władza Sowietów potrafi zapewnić, szeroki i trwały rozwój rewolucji, pokojowe współzawodnictwo rozmaitych partyj w łonie organizmu Sowietów (14 wrzesień 1917: „Jedno z fundamentalnych zagadnień Rewolucji“). Idea Lenina, teoretyka bolszewizmu, założyciela republiki sowieckiej, jest zupełnie jasna. Zresztą w czasie wojny, w najkrytyczniejszych dla rządu sowieckiego chwilach, lewica socjal-rewolucyjna, Bund, ukraińscy borotbiści, rozmaite ugrupowania anarchistyczne, jednem słowem wszystkie partje, nie zwalczające Sowietów z bronią w ręku, istniały zupełnie legalnie. Zniknięcie ich, podyktowane wewnętrzną logiką wojny domowej, dochodzącej do paroksyzmów terroru, powinno było być tylko przejściowe, jak przejściową była też i ta wojna i ten terror. Z chwilą gdy niebezpieczeństwo minęło, a dalszy proces rewolucji wszedł na drogę pokojową, program ogłoszony przez Lenina stawał się znów aktualnym i powinien był wejść z powrotem w życie: pokojowe współzawodnictwo rozmaitych partyj w łonie organizmu Sowietów. A tymczasem posłuchajmy,