Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/360

 A tymczasem klęska ta szerzy się gwałtownie. Już w r. 1928 stwierdzono na podstawie ankiety, że i młoda generacja używa coraz więcej alkoholu: przeprowadzono próbne badania w dwóch szkołach, liczących 2.420 dzieci w wieku od ośmiu do szesnastu lat. I oto okazało się, że upijało się 15% chłopców i 14% dziewcząt, i to upijali się porządnie i często. („Izwiestia“, 3 czerwiec 1928). W roku 1929 oświadcza się publicznie, że niepodobna jest ograniczyć sprzedaż wódki, gdyż mogłoby to zachwiać równowagę budżetową, — jakkolwiek pijaństwo staje się coraz groźniejszem niebezpieczeństwem publicznem („Izwiestia“, 16 styczeń 1929). Przewiduje się na rok 1929 konsumcję 46 miljonów wiader wódki (nie wliczając w to pędzonej pokryjomu samogonki); wydatki na zakupno alkoholu przez konsumentów ocenia się na półtora miljarda rubli rocznie („Prawda“, 2 kwiecień 1929). W ostatnim roku ogólna konsumcja wódki doszła w miastach do 75%, na wsi zaś do 150% konsumcji przedwojennej; doświadczenie wykazało, że państwowa wódka monopolowa nie wyrugowała wcale samogonki, której produkcja kwitnie („Prawda“, 5 czerwiec 1929). W Leningradzie, w ciągu jednej nocy milicja aresztowała na ulicach 859 pijaków. Cyfra rekordowa! — dodaje „Krasnaja Gazeta“ z 1 września 1929 r. „Dyrekcja alkoholu“ wypuszcza w tym roku na rynek o 60 miljonów litrów alkoholu ponad dopuszczalną ilość: zamiast 480 miljonów — 540 miljonów... Towarzystwo przeciwalkoholiczne protestuje... („Trud“, 11 wrzesień 1929).
 Była tu kilkakrotnie mowa — czyto przypadko-