Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/341

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

źle odżywiane, podlegają rozlicznym chorobom („Trud“, 9 sierpień 1928). Piętnaście miljonów dzieci nie pobiera żadnej zupełnie nauki („Prawda“, 30 lipiec 1929).
Opłakany stan w jakim znajdują się szkoły, fatalne warunki w jakich muszą pracować nauczyciele i ucznie, — wszystko to wpływa naturalnie ujemnie na tok nauki. W okręgu Stalingradzkim na 988 szkół — 447 potrzebuje remontu; nauczycieli jest zaledwie 520; nawet połowy dzieci nie można ulokować w szkołach, gdzie i tak w klasach mieści się więcej jak dwa razy tyle dzieci, ile być powinno („Rabocz. Gazeta“, 19 czerwiec 1926). Podobne stosunki panują mniej więcej wszędzie, często jest nawet jeszcze gorzej. W gubernji samarskiej szkoły nie dostają opału; nauczyciele muszą codziennie chodzić do lokalnego sowietu i prosić o drzewo. W gubernji woronezkiej drzewo przeznaczone dla szkół znajduje się w oddaleniu 100 kilometrów, a skutkiem braku środków transportowych dzieci marzną w klasach; wszędzie, nawet w okolicach Moskwy, ten sam obraz: porozbijane szyby, zimno straszliwe, brak ławek, dzieci podczas zimy siedzą na ziemi i t. p. („Prawda“, 26 luty 1927). Spotykamy opisy jeszcze bardziej rozpaczliwe: niedość, że szkół jest zamało, ale znajdują się one w stanie wręcz nie do opisania; niektóre szkoły mieszczą się w barakach, gdzie zimą temperatura spada do 2 stopni poniżej zera; gdzieindziej znów szkoły mieszczą się w starych zrujnowanych koszarach i budynkach zagrażających bezpieczeństwu życia dzieci („Trud“, 10 kwiecień 1927).