Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/336

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

praktyki te, wymierzone zasadniczo tylko przeciw zamożnym chłopom spekulantom, zamieniły się wkrótce we walkę organów sowieckich z wszystkimi chłopami podejrzewanymi o ukrywanie zboża. A wówczas w jednym wspólnym odruchu przeważająca masa chłopstwa solidarnie zwróciła się przeciw rządowi. Obok stosowania biernego oporu we formie ograniczania zasiewów zboża i ukrywania ziarna, — obserwować można od dwóch lat głuchy bunt, w rodzaju jakiejś guerilla: zginął już cały szereg czyto rzeczywistych czy przypuszczalnych ajentów rządowych, najczęściej od ciosu zadanego w plecy; zbiory sowieckie padają ofiarą pożarów. W roku 1928 zanotowano 24 tysiące takich zamachów (zbrojne napady i podpalenia) anti-komunistycznych. („Izwiestia“, 8 grudnia 1928). Za rok 1929 niema jeszcze zestawienia, ale niema prawie dnia, by dzienniki nie przynosiły wiadomości o tego rodzaju zajściach. — Władcy Z. S. S. R. tłumaczą to wszystko zemstą kułaków, zaciętych przeciwników „komunistycznego postępu“.
Ale któżby mógł w to uwierzyć, jakoby znikoma garstka tych kułaków, rozsiana na olbrzymiej przestrzeni i wręcz tonąca w olbrzymiej masie chłopstwa, mogła się wdać w podobną nieubłaganą walkę, gdyby nie miała odpowiedniego otoczenia, gdyby nie liczyła na zgodę lub na cichy współudział tej całej masy chłopstwa, wyczerpanego do ostateczności skutkiem niedostatku i cierpień?