Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/292

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dać radę. Bezrobotni podlegają rejestracji w Giełdach Pracy; otóż Giełdy te nie w każdem mieście istnieją, a sporo jest ignorantów, którzy nie potrafią poprostu się zarejestrować. Co więcej, Giełdy te nie rejestrują bezrobotnych nie pochodzących z proletarjatu, (a tych jest cały legjon od czasu rewolucji i rzekomego zniesienia handlu prywatnego) ani też nie rejestrują przeważnie ludzi młodych, którzy dotąd nie pobierali jeszcze wogóle żadnej płacy. Już z tego wynika jasno, że w miastach liczbę bezrobotnych należy szacować conajmniej o sto procent wyżej od cyfr podanych w oficjalnych statystykach. Co się tyczy wsi, to ocena jest trudniejsza wobec faktu, że corocznie część tego nieprzebranego rezerwoaru roboczego odpływa ze wsi do miast.
Wedle Kalinina wsie mają nadwyżkę 15 miljonów robotników, których nie mogą zużytkować („Izwiestia“, 28 sierpień 1926). Według Tołstopiatowa, komisarza w wydziale pracy: „posiadamy po wsiach olbrzymi nadmiar ludności, wyrażający się w nadwyżce 25 miljonów robotników („Trud“, 27 listopad 1928). Skoro uświadomimy sobie, że roczny przyrost ludności w Rosji wynosi 3 i pół miljona, zrozumiemy całą olbrzymią doniosłość tego zagadnienia.
Bezrobocie wzrasta ustawicznie, jakkolwiek tempo wzrostu ostatnio nieco złagodniało.
Co się tyczy zasiłków dla bezrobotnych, to „wynoszą one około 5 rubli przedwojennych (12 dzisiejszych rubli papierowych) na głowę. Akcja zasiłkowa obejmuje zaledwie 20% bezrobotnych, zrzeszonych w syndykatach“. U nas, na zachodzie