Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/143

już nazajutrz wykluczono Rusakowa z jego Syndykatu robotniczego i zwolniono z pracy we fabryce, gdzie pracował bez przerwy od dziesięciu lat.
 Nie wie, czy Rusakow winien czy nie, ale wie to jedno, że w 24 godzin po ukazaniu się niesprawdzonej notatki, bez śledztwa, bez procesu, bez wyroku, robotnik skazany zostaje na śmierć głodową. To mu wystarcza!
 Dzwoni, bierze pióro i na podaniu Rusakowa robi własnoręcznie dopisek:
 Do tow. Komarowa^[1], przewodn. Sowietu w Leningradzie i do tow. Czudowa^[2], sekretarza Partji, tamże:

 Proszę was usilnie o zbadanie i wyjaśnienie tej sprawy, która wydaje mi się mocno niejasną. Proszę mi natychmiast zdać z tego sprawę.

podp. M. I. Kalinin. 

 Wchodzi sekretarz, zabiera wszystko i wraca po chwili z dużą zapieczętowaną kopertą.
 — Schowaj to dobrze do kieszeni, — mówi Kalinin do Rusakowa, — i goń natychmiast do Leningradu!
 Byliśmy mocno wzruszeni, Rusakow omal nie płakał.

 5 lutego. Rusakow wyjechał. Postanawiamy poczekać jeszcze parę dni, aby przekonać się, jaki skutek odniósł ów własnoręczny dopisek Kalinina. Ani nam to na myśl nie przychodziło wówczas, żeby to mogło być zwyczaj nem mydleniem oczu, blagą jeszcze okrutniejszą niż wszelkie podobne postępki batiuszki-cara.

1.  Nikołaj Pawłowicz Komarow (1886-1937) – radziecki polityk.
2.  Michaił Siemionowicz Czudow (1893-1937) – radziecki polityk.