Strona:PL Hume - Zielona mumia.pdf/152

—  146   —

 — Twierdzi, że nic nie wie.
 — Nie wierz pan temu, nie napisałaby przecież takiego listu, gdyby nic nie wiedziała.
 Frank nie spierał się dłużej z profesorem i udał się do Don Pedra, który ku wielkiemu jego zdziwieniu wyraził także przekonanie, że pani Jascher znać musi mordercę.
 — Dobrze, że Bradock do niej pójdzie, dowie się może coś pewnego. Zastanawiam się nawet — mówił Don Pedro — czy to nie pani Jascher rozmawiała z Boltonem w dzień morderstwa?
 — Jest to dość prawdopodobne, nie tłumaczy jednak, dlaczego Bolton pożyczał suknie od swej matki?
 — Dla przebrania w nie pani Jascher.
 — To by dowodziło skrytego porozumienia między Sidnejem a panią Jascher, w dodatku porozumienie to musiałoby być zawiązane przed wyjazdem Boltona do Malty. Tymczasem wtedy nie mógł on jeszcze wiedzieć o istnieniu szmaragdów, nie znając rękopismu.
 — To prawda. Zatem Hervey pomylił się w swoich wnioskach.
 — A co zamierza jeszcze zrobić dla odkrycia morderstwa?
 — Tego nie wiem, ale obiecał sporządzić mi