Strona:PL Horacy - Poezje.djvu/51

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.


Ni formiańskie zapełnią ogrody[1]
Drogiemi płody.


XXI[2]
HYMN DO APOLLINA I DYANY

Apolla sławcie, młodzieńcy, młodziana;
Od was, dziewice, niech cześć ma Dyana
I Jowiszowi ulubiona
Nad wszystkie bóstwa, cna Latona.

       5 Jej strugi miłe, lasu ciemna grzywa,
Co szczyt chłodnego Algidu pokrywa,
I Erymantu czarne stoki
I zielone Kragu opoki.

Wasza pieśń, chłopcy, Tempe niech wspomina
       10 I Delos, rodny ostrów Apollina;
Przerzucony sławcie przez ramię
Kołczan i lutnię, boga znamię.

  1. W. 11. Formiańskie ogrody — winnice z okolicy m. Formiae w Kampanji; wino formiańskie vinum Formianum, należało do lepszych.
  2. XXI. — ,Uczcijmy, pokornie błagając, Apollina, Dyanę, oraz matkę obojga, Latonę, żeby klęski, trapiące Rzym, skierowali na jego wrogów‘. Jeden z licznych utworów patrjotycznych; drożyzna r. 23 i ciągłe niedomaganie Augusta w latach 24 i 23 mogły poecie dać pobudkę do napisania tego hymnu.