Ta strona została skorygowana.
XIX[1]
NOWA MIŁOŚĆ
Kupidynków mać[2] okrutna,
Tebskiej Semeli boski wyrostek[3]
I Swawola bałamutna
Wracać do dawnych każą miłostek.
5
- Pali mię Glicery białość,
Od paryjskiego jaśniejsza głazu;
Pali szelmowska zuchwałość,
Twarz, co przykuwa człeka odrazu.
Z Cypru Wenus znów zjechała;
10
Tyranka, Scytów śpiewać zabrania
I Parta, co mknie, jak strzała:
Śpiewać nie wolno nic — prócz kochania.
Darń świeżutką na ołtarze,
Werbenki, ziółka[4] znoś, żwawa młodzi,
15
- I dwuletnie winko w czarze:
Uczczone bóstwo mękę złagodzi.
- ↑ XIX. — ,Nowa miłość — czuję jej tyrańską władzę nad sobą. Hej, żwawo, złóżmy ofiarę cyterejskiej bogini, która jedna może złagodzić mą mękę‘.
- ↑ W. 1. Kupidynków mać — bogini miłości, Wenus.
- ↑ W. 2. Tebskiej Semeli boski wyrostek. — Bakchus, syn Semeli z Teb i Jowisza, jako bóg wina, jest towarzyszem Wenery i Kupidynów.
- ↑ W. 14. Werbenki, ziółka — Werbenkami ozdabiano prosty ołtarz z darni, ziółka wonne palono jako kadzidło, poczem następowała właściwa ofiara krwawa.
