Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/49

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

był ogłaszać swoje wyroki, godny widzenia; a stoi ten tron w tém samém miejscu, gdzie misy Gygesa. Srebro i złoto które ofiarował Gyges, nazywają Delfijczycy Gygadas tojest Gygesowy, po imieniu dawcy.
Skoro tedy rządy objął, wysłał i tenże wojsko do Miletu i Smyrny, i miasto Kolofon zdobył. Prócz tego za jego panowania trzydzieści ośm lat trwającego, żaden inny czyn znaczny dokonanym nie został; tyle więc wspomniawszy pominiemy go, a uczynim wzmiankę o Ardysie synu Gygesa, który po nim panował. Ten zdobył Prieny i Milet oblegał. Za jego rządów w Sardach, Kimmeriowie z siedzib swoich przez koczowniczych Skytów wyparci, przyszli do Azyi i Sardes prócz twierdzy zajęli. Po czerdziesto dziewięcio-letniém panowaniu Ardysa, nastąpił syn jego Sadyattes i rządził lat dwanaście, po nim Alyattes. Ten wojował z Kyaxaresem Dejocesa synem i z Medami, Kimmeriów z Azyi wypędził, Smyrnę przez Kolofończyków założoną zdobył, ale ze znaczną klęską; innych atoli będąc przy sterze dzieł dokonał, najgodniejszych pamięci. Rozpoczętą z Milezjanami wojnę przez ojca daléj prowadził. Napad bowiem czyniąc oblegał Milet w ten sposób. Oto ilekroć zboża w okolicy dojrzały, wtenczas wojsko nasełał, postępując podług taktu piszczałek pasterskich i lutni i fletu niewieściego i męskiego. Gdy zaś przybył na ziemię Milezian, domów po polach ani obalać, ani palić, ani drzwi w nich wyłamywać nie kazał, lecz nienaruszone w miejscu zostawiał: tylko drzewa i zboże po rolach zniszczywszy, nazad powracał. Silnymi bowiem byli Milezianie na morzu, tak iżby nadaremném było dla wojska obleganie ich z lądu. Domów zaś dla tego nie burzył, ażeby i Milezianie mieli zkąd wychodzić, ziemię obsiewać i uprawiać, a on, skoro pracę ukończą, co niszczyć, gdy do ich ziemi wtargnie. Tak czyniąc wojował lat jedenaście, w których Milezjanie dwie wielkie klęski ponieśli; jednę w bitwie około Limeneion stoczonéj które do ich kraju należy, drugą na płaszczyźnie Maeandru. Owoż przez sześć lat z tych jedenastu panował jeszcze nad Lydyjczykami Sadyattes, syn Ardysa, który także