Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/263

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wiają już to z powodu osłabienia ich, już téż z powodu straży zamkowéj, pięciu zaś z pomiędzy nich unosząc głowy Magów wybiegają na zewnątrz, z wrzaskiem i hałasem, przywoływują innych Persów, ażeby im opowiedzieć co się stało i pokazać głowy zabitych; a zarazem przebijają każdego Maga który im się pod nogi nawinął. Persowie natomiast usłyszawszy co przez owych siedmiu mężów zdziałanem zostało oraz o zdradzie Magów, uznali za słuszną sami podobnych innych czynów dokonać, i dobywszy mieczów zabijali gdzie tylko którego Maga napotkali; jakoż gdyby noc nie była nadeszła, ani jednego Maga nie byliby pozostawili przy życiu. Ten dzień czczą Persowie najuroczyściej ze wszystkich i w nim wielkie święto obchodzą, które przezwane zostało przez Persów Magobójstwem; w tym to dniu nie wolno się żadnemu Magowi pokazać na światło, lecz po domach trzymają się u siebie w tym dniu Magowie.
Kiedy atoli rozruch się uciszył i upłynęło niezupełnie dni pięć, ci co przeciw Magom byli oręż podnieśli, naradzali się nad całością państwa, i tamże wypowiedziane były mowy, wprawdzie nie zasługujące na wiarę u niektórych z Greków, jednak były one powiedziane. Owoż Otanes domagał się, aby powszechności Persów władzę najwyższą poruczono, tak się odzywając. „Moje jest zdanie, aby odtąd więcéj jednowładzcy nad nami nie było, ani bowiem to przyjemna rzecz ani dobra. Toż widzieliście, jak daleko posunęła się podniosłość Kambyzesa, i doznawaliście zuchwalstwa Maga. Bo i jakżeż mogłoby być rzeczą dobrze ułożoną jedynowładztwo, któremu dozwolone jest bez odpowiedzialności poczynać cokolwiek zechce? Wszakżeż to ono najlepszego ze wszystkich ludzi, gdy wstąpi na tę władzę, po za zwykłe kresy myślenia porywać może. Służące mu bowiem dostatki obudzają w nim pychę, a zawiść z początkiem zaraz życia zaradza się w człowieku. Dwa zaś te zła posiadający wszelką złość dzierzy, jedne bowiem z przesycenia się pychą niegodziwości liczne broi, drugie przez zawiść. A przecież mężowi rządzącemu bez zawiści żyćby należało, gdy wszel-