waż Grecy co trzeci rok wtrącają dla wyrównania czasów miesiąc przybyszowy, Aegypcianie zaś ustanowiwszy dwanaście miesięcy po trzydzieści dni każdy, dodają jeszcze w roku po pięć dni nad liczbę, i okres pór tak samo zawsze obiegając im wypada. Powiadali nadto, iż Aegypcianie pierwsi dwanaście imion bogów uświęcili, a Grecy je od nich przejęli, że ołtarze, posągi i świątynie bogom wydzielili pierwsi, i figury na kamieniach wyrzynali. I tych rzeczy wiele tak zdziałanych naocznie mi okazywali; pierwszym zaś z ludzi królem Aegyptu Menesa być mienili. Za tego, prócz okolicy Thebańskiéj, cały Aegypt miał być bagnem, a żadne nie miało istnieć z tych wyniesień nad nim, które teraz niżej jeziora Moeris się znajdują, do którego płynie się od morza rzeką przez siedm dni. I dobrze wydawali mi się mówić o swoim kraju. Jawną jest bowiem rzeczą, chociażby wprzód nie słyszał o tém każdemu widzącemu, ktokolwiek ma rozsądek, że Aegypt, do którego Grecy żeglugi odbywają, jest dla Aegypcian ziemią nabytą i darem rzeki, i jeszcze kraj ponad owém jeziorem aż na trzy dni jazdy wodą, o którym oni nic takiego już nie powiadali, drugim tego rodzaju udziałem. Przyrodzenie bowiem krainy Aegypskiéj takie jest. Dopływając jeszcze i o dzień żeglugi odddalonym będąc od lądu, gdy spuścisz ołów wyniesiesz muł, a będziesz na wysokości morza dwunastu sążni; to tedy dowodzi, że jest aż dotąd wysypanie się ziemi. Długość Aegypska nad morzem wynosi sześćdziesiąt schoinów[1], podług tego jak my oddzielamy Aegypt od Plintinetckiego odlewiska aż do jeziora Serbonis, do którego sięga góra Kasyjska (Kasion); odtąd tedy jest sześćdziesiąt schoinów. Którzy bowiem z ludzi mało i lichą posiadają ziemię, mierzą kraj na sążnie, którzy zaś więcéj jéj mają na stadje, którzy wiele na parasangi, którzy w wielkiéj obfitości na schoiny. Trzyma zaś parasang trzydzieści stadjów, każdy zaś
- ↑ Schoinos miara Aegypska równa się podług jednych 60, podług drugich 30 stadiom.
