Strona:PL Herbert George Wells - Wojna światów Tom I.djvu/54

czasem doznaję dziwnego oderwania się duszy od swego ja i otaczającego mię świata i obserwuję rzeczy te jak coś oddalonego w czasie i przestrzeni nie mającego nic wspólnego z napięciem i tragicznością rzeczywistego życia. Tego wieczora uczucie to było bardzo silnie rozwinięte.
 Lecz jak pogodzić z sobą tę oto ciszę i spokój z szybko grasującą śmiercią zaledwie o dwie mile ztąd
 Słychać było pracę maszyn elektrycznych, wszystkie latarnie się paliły. Zatrzymałem się przy jednej gromadce ludzi.
 — Jakież nowiny z błoń? — spytałem.
 — Co takiego? — spytał jeden z nich odwracając się.
 — Co słychać na błoniach? — powtórzyłem.
 — Czyś pan tam nie był? — spytali mężczyźni.
 — Ludzie coś powaryowali z temi błoniami, rzekła kobieta, o cóż to chodzi?
 — Czy nie słyszeliście o ludziach z Marsa? — rzekłem. Istotach z Marsa?
 — Aż nadto, rzekła kobieta. Dziękuję — i wszyscy troje śmiać się zaczęli.
 Czułem się upokorzonym i zawstydzonym; próbowałem bezskutecznie opowiedzieć im, co widziałem. Poczem oni znowu śmiać się zaczęli z moich urywanych zdań.
 — Usłyszycie więcej niezadługo — rzekłem i poszedłem do domu.