Strona:PL Henryk Sienkiewicz-Pisma zapomniane i niewydane.djvu/201

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


SCENA VIII.
Ciż i Oliwjusz, za sceną.
OLIWJUSZ
(wrzeszczy)

Zakazałem waćpanu! Rozbój! Rabunek... vis armata, raptus puellae... latrocinium!

(wpada na scenę)

Trybuna waści nauczy...

CYPRJAN

Daj waćpan spokój, Zaremby już tu niema...

WERONIKA

Tu o nas chodzi...

MARCJANNA

Nie zamykaj nam losu...

WERONIKA

Kacie!

MARCJANNA

Tyranie!

OLIWJUSZ
(żegna się)

W imię Ojca i Syna! A to co znów? Powściekały się baby... Gdzie Zaremba? Zosia?

WERONIKA

Waćpan sam dziad, robaczywy grzyb!