Ta strona została uwierzytelniona.
LEGENDY DOMINIKAŃSKIE
Z mlecznego szkła ulane arkady.
Łuki gwiaździste urządzają siestę,
grady
krwi biją w moje ciemię,
gdzie jestem?
Oczy od świateł się ciemnią.
Jesteś szelestem
kół w jakich gwiazdy pędząc w wszechświat drgają,
łuki podsklepienne gęste
jak stróże anielskie
lotną rozgwiazdą prowadzą ku rajom.
Cień się czyjś strugą po filarach kłoni.
Trzej Bracia
ksiądz i dwaj diakoni
spieszą ze skargą do swego przeora,
by Baca
żeleźcem z ziemi ich ciała wyorał.
