Strona:PL Helena Staś - Moje koraliki.pdf/78

— 72 —

Zocha rezeda! Zuzia słonecznik! Hura! my kwiaty polskie — dla Polski!
 Wykrzyknikom nie było końca. — Baśniarka niepostrzeżenie opuściła wesołą gromadę, uśmiechając się też radośnie.

III.

Dzieci darzą się nazwami drzew i kwiatów. — Zapomniany kwiat w szczególnej łasce Bożej. — Gdzie kwitły najpierw kwiaty. — Zły duch zazdrości piękności Bożemu kwieciu. — Strąca słaby kwiat w roztopy. — Za stałość w swej wierze, strącony kwiat okrywa się kolorem nieba.

 Hello dąb! Hello lipa! Hello jarmuż! Hello pińderyńda! — tak się prześladując witały się dzieci na następnej schadzce.
 — My! but that baśniarka is good!
 — I told you so.
 — I wish she would come.
 — There she is!...
 Stara szła powoli, grożąc dobrotliwie dzieciom za nadmierne hałasy.
 Rzuciły się ku niej jak dobre znajome, objaśniając o swoich nazwach. Aż się stara łagodnie kijem opędzać musiała, tak się ku niej cisnęły.
 — Słyszę! — słyszę! zabrałyście nazwy niemal wszystkich kwiatów, a jednak zapomniałyście o jednym... a jest to piękny kwiatuszek obdarzony szczególną bożą łaską. Opowiem wam historyę tego kwiatka.