Strona:PL Helena Staś - Moje koraliki.pdf/31

— 25 —

 Kuba, nietylko, że razy dzielnie odpierał, ale i atakującego dobrze okładał.
 Mike rozbawiony tą sceną, trzepał się dłońmi po kolanach i śmiejąc się na całe gardło krzyczał:
 — Fine!
 — Great!
 Go to it Kuba!
 — Give him one Wojtek!
 Chłopcy na moment przestali walki, a zmierzywszy Mika roziskrzonemi oczyma niemal razem zawołali:
 — To ty nas obydwóch będziesz podburzał? i nie czekając tłómaczenia uderzyli na Yankesa.
 Źle byłoby się może skończyło dla Mika, gdyby w tej chwili nie wybiegła była ze szkoły równa im wiekiem dziewczynka.
 Ta, spostrzegłszy, co się dzieje, szepnęła do siebie: — Trzeba ich rozbroić.
 Podeszła śmiało i: —
 — Chłopcy, chcecie chewing gum? — zapytała, — siostra mi dała tak dużo...
 — Naturalnie, że chcemy — daj!
 — Dobrze, dostaniecie, ale wprzód posłuchajcie historyjki; bo siostra też choć byłyśmy pomęczone robotą wpierw nam opowiedziała historyjkę, a dopiero potem dała cukierków i chewing gum. Siostra jest bardzo dobra. Zawsze jej pomagam