Strona:PL Helena Staś – Na ludzkim targu.pdf/229

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   225   —

wolnica piękna, usuwająca kamienie z pod nóg tych, którzy do sztuki mieli prawo. Rozmiłowani w boskiem pięknie szli naprzód, nie dbając na szyderstwo zimnego — nieczułego pospólstwa.