Ta strona została przepisana.
i Jego Najśw. Matki, niż niewola dobrowolna. Przykład dał sam Jezus Chrystus, który z miłości ku nam „przyjął postać sługi“[1], a potem Matka Najśw., która się nazwała służebnicą i niewolnicą Pańską[2]. Apostoł zwie się z dumą „servus Christi“, niewolnikiem Chrystusa[3]. W Piśmie św. chrześcijanie nazywają się, niejednokrotnie „servi Christi“, sługami Chrystusowymi. Wyraz zaś sługa, „servus“, w starożytności nie oznaczał nic innego, jak niewolnika, bo wtedy nie było jeszcze sług w dzisiejszym rozumieniu, a panów obsługiwali tylko niewolnicy lub wyzwoleni. Katechizm soboru trydenckiego, nie chcąc pozostawić najmniejszej wątpli-
