Strona:PL Grignon de Montfort - O doskonałym nabożeństwie.djvu/120

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dzę nad jego życiem i śmiercią[1], tak dalece, że może go sprzedać komu zechce lub zabić, jak nieprzymierzając konia.
5. Wreszcie sługa pozostaje na pewien czas w służbie u pana, niewolnik zaś na zawsze.

5. Chrześcijanie są niewolnikami Jezusa Chrystusa.

Nie ma na świecie, co by ludzi bardziej z sobą łączyło, co by sprawiało, że jeden doskonalszą staje się własnością drugiego, nad niewolę; nie ma też dla chrześcijanina niczego, dzięki czemu staje się zupełniejszą własnością Jezusa Chrystusa

  1. Podobnego prawa nie zna ani prawo naturalne, ani prawo mojżeszowe. Autor stwierdza tu tylko poglądy ludów pogańskich, chcąc na tym przykładzie lepiej wykazać omawianą zależność, abstrahując zupełnie od wartości moralnej takiego czynu.