od starego i ściąć z jego węższego końca dwa przeciwległe naroża, przez co nada mu się niejako kształt śruby. Rozrobić nieco kleju (karuku), potem nasadzić głowę na toporzysko i wbić ją, jak daleko tylko wejdzie. Wlać nieco gorącego kleju do szczeliny, zanurzyć klin w kleju i wsadzić go do przecięcia. Wbić klin przy pomocy młota, od czasu do czasu uderzając drugim końcem trzona o kowadło, aby głowa silnie siedziała na dawnem miejscu. Odłożyć na bok, aby klej stężał, następnie obciąć wystającą część klina przy pomocy piłki.
Nadanie klinowi kształtu śruby i użycie kleju spowoduje, że on będzie siedział niewzruszenie i przy umiejętnem używaniu siekiery przetrwa nawet stalową głowę.
Niekiedy wbija się w podobny sposób dwa kliny na krzyż, aby głowa jeszcze pewniej siedziała, jednak tego postępowania nie poleca się harcerzom, chyba że trzon jest z niezwykle dobrego drzewa. Wbicie dwóch klinów do zwykłego toporzyska osłabi tylko siekierę i zrobi ją łatwiejszą do złamania.
Wbijanie gwoździ zamiast klina stanowczo nie jest wskazane, gdyż do niczego nie prowadzi i powoduje zazwyczaj zniszczenie całego toporzyska.
Rąbanie drzewa. Najpierw po zrąbaniu drzewa oczyść je z gałęzi. Uczyń to jak wskazuje rys. 84a, gdyż tylko wtedy pień będzie cały bez zadziór, nie pokaleczony.
Strona:PL Gibess - Obozownictwo.pdf/179
Ta strona została przepisana.
