Strona:PL Gibess - Obozownictwo.pdf/146

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Mięso.

Nazwy mięsa. I. Gatunek: 1. Krajówka; 2. Krzyżówka; 3. Polędwica; 4. Biała pieczeń (zrazówka); 5. Rozbratle; 6. Szponder; II. Gatunek: 7. Kark; 8. Żebro; 9. Łopatka; 10. Pierś, goleniowe, łydkowe;
30. Sztuka mięsa. O ile sztuka mięsa ma być dobra, trzeba użyć krzyżówki lub białej pieczeni, 4–5 f.; mięso obmyć, posolić, włożyć do zimnej wody, dorzucić parę jarzyn i gotować 3 godz. Przed podaniem wyjąć, pokrajać wpoprzek włókien, (zawsze kraje się mięso w ten sposób) i podać z sosem.
31. Kotlety siekane. 3–4 f. wołowiny, cielęciny, lub 2 f. jednego z nich i 2 f. wieprzowiny – obmyć, wyżyłować, oczyścić z błon, pokrajać na drobne kawałki i zemleć w maszynce lub posiekać; następnie posolić, popieprzyć, dodać 2–3 jaja i ½ f. bułki namoczonej w wodzie i wyciśniętej, przesiekać raz jeszcze wyrobić na jednolitą masę i robić kotlety okrągłe, tarzać w suchej tartej bułce i kłaść na gorące masło; gdy się zarumienią z jednej strony, odwrócić na drugą, przekłuć widelcem i gdy z drugiej strony mięso też jest usmażone, kotlety są gotowe.
32. Kotlety bite. 3½ f. polędwicy wieprzowej albo cielęciny myje się, odżyłowuje, kraje wpoprzek włókien, zbija bardzo silnie każdy kawałek, by mięso było miękkie, soli, macza w rozbitem jaju i w tartej bułce. Kładzie się na gorące masło, smaży ostrożnie,