Strona:PL Feval - Garbus.djvu/460

ca, po tylu latach, ogromnie zaciekawia mnie. Kuzynie, czy masz jakie podejrzenie?
 — Nie — odpowiedział Gonzaga.
 Potem nagle, jakby jakaś myśl przyszła mu do głowy, dodał:
 — To jest właściwe... jest jeden człowiek...
 — Jaki człowiek?
 Jesteś zamłody, nie znałeś go.
 — Jak się nazywa?
 — Człowiek ten — mówił, jakby do siebie, Gonzaga — mógłby powiedzieć, czyja ręka uderzyła mego biednego Filipa Neversa.
 — Jak się nazywa? — powtórzyło kilka głosów.
 — Kawaler Henryk Lagarder.
 — On jest tutaj — zawołał roztrzepany Chaverny. — To napewno nasze czarne domino!
 — Co to znaczy? — zapytał żywo Gonzago. — Widziałeś go?
 — Głupia awantura! Nie znamy Lagardera, nie mamy pojęcia jak wygląda, ale gdyby przypadkiem on tu był na balu....
 — Gdyby on tu był na balu — kończył Gonzaga — obowiązuje się wskazać jego królewskiej wysokości zabójcę Filipa Neversa.
 — Jestem! — zawołał tuż za plecami księcia jakiś głos męski, poważny.
 Gonzaga tak silnie zadrżał, że aż Noce musiał go podeprzeć.