Strona:PL Ernest Buława - Poezye studenta tom III.djvu/379

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
SZKICE NOCNE.

In der Kindheit frühen Tagen
Hört’ ich oft Engeln sagen,
Die des Himmels hehre Wonne
Tauschen mit der Erdensonne.
Dass, wo bang ein Herz in Sorgen
Schmachtet vor der Welt verborgen
Dass, wo still es will verbluten
Und vergehn in Thränenfluthen,
Dass, wo brünstig sein Gebet
Einzig um Erlösung fleht,
Da ein Engel niederschwebt,
Und es sanft gen Himmel heht…[1]
Richard Wagner’s 5 Gedichte.[2]


BIAŁA RÓŻA.
I.

Stary dworzec z modrzewiu — otoczon lipami,
Nad gankiem Częstochowska z dzieciątkiem Marya,
Dokoła mnóstwo kwiecia bujnie się rozwija,
Lipy szemrzą – zachodzi słońce za górami,
W ogródku trzmieli wielki modrzew już zgrzybiały,
Otoczon wianuszkiem krzaków białej róży,
U stóp modrzewia starzec drzymie posiwiały…
A na licach ma znaki przeszłej życia burzy —
Włos jego już gołębią popleśniał siwizną
Na czole groza — piękną przeorana blizną —
Przy nim anielskie dziewczę z tęsknotą na czole,
Ze smutkiem w modrem oku głębokiem jak morze.

  1. Przypis własny Wikiźródeł Mathilde Wesendonck „Fünf Gedichte”, pierwsza z pieśni w tym zbiorze, pt. „Der Engel”, czyli „Anioł”:
    W dzieciństwa wczesnych dniach

    Słuchałem często [o] aniołach [w] podaniach,

    One wspaniałą rozkoszą nieba

    Gdy nie stanie ziemi słońca.



    Tu, gdzie strwożone serce w trosce

    Schnące, przed światem skryte

    Które, gdzieś cicho wykrwawić się chce

    I [by] minęły łez powodzie [złe],



    Tu, gdzie żarliwy [przez] swe pacierze

    Tylko o wybawienie żebrze,

    Tu anioł szybuje do dołu,

    I tego łagodnie niesie ku niebu…



    Tak, wzniesie też i mnie anioł z dołu,

    I na świetlistym [swym] pierzu

    Powiedzie, daleko [od] każdego bólu,

    Mego ducha tedy ku niebu.

    Władysław Tarnowski zacytował pierwsze 3 z 4 zwrotek wiersza „Anioł”, czyniąc zapowiedź co ma zamiar opisywać w tym rozdziale. Innego, pięknego przekładu wiersza anioł dokonał Jarosław Iwaszkiewicz.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Autorką tego zbioru 5 wierszy, w tym i tego pt. „Der Engel”, czyli „Anioł”, jest Mathilde Wesendonck, a wiersz powstał w końcu listopada 1857, natomiast Richard Wagner napisał do tego wiersza muzykę 30 listopada 1857, reszta wierszy z tego zbioru powstała na przełomie 1857 i 1858 roku, były to w kolejności: wspomniany już 1. „Der Engel”, 2. „Stehe still!”, 3. „Im Treibhaus (Studie zu Tristan und Isolde)”, 4. „Schmerzen”, 5. „Träume (Studie zu Tristan und Isolde)”. Wydawcą zbioru pieśni był C. F. Peters.