Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Ostatnia miłość.djvu/387

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

gdzie wzywają mnie tak mile i powiedziałbym nawet, dla obu stron zaszczytne związki krwi — gdyby mię książęta J. nie ubłagali, abym na ten rok jeszcze nie opuszczał naszego kółka. U siostry mojej mieszkają synowice jej męża, dwie księżniczki Z. des charmantes personnes.
Sumienie przypominało: dały ci każda po harbuzie.
— O jednę z nich bodaj czy się nie stara książę J. ce serait un mariage tres assorti. Tak więc składamy nasze oddzielne kółko.
Sumienie znów mówiło: które się ciebie wyrzeka boś stracił majątek. — Dla tegoż się i oświadczam — wewnętrznie odpowiedział sumienny hrabia; inaczej czyżbym chciał patrzyć na szlachciankę!
I w istocie hrabia August oświadczał się; a jak biegły jenerał, szturm swój do serca Reginy podzielił, na trzy części. W pierwszej miał być wykaz dóbr, w drugiej koligacji, w trzeciej sentymentów. Dwie pierwsze już się skończyły; hrabia myślał że olśnił już Reginę i zaimponował jej dostatecznie; teraz należało wzruszyć — zostawała część trzecia.
— Miło to jest w istocie, mówił więc dalej, mieć bogate materyalne środki, ród biorący początek w przedhistorycznych czasach, i szerokie, prawdziwie wyższej sfery stosunki. A jednak... a jednak...
Tu romantycznie schylił głowę, zsunął swoje piękne brwi, i tak przez chwilę zostawał w znaczącem milczeniu; nareszcie jakby rozpacznym rzutem