Strona:PL Edgar Wallace - Tajemnicza kula.pdf/96

 Komisarz gryzł wargi w zamyśleniu.
 — Oczywiście. Może go pan zaaresztować, jeśli jest jeszcze w Londynie — rzekł.
 — Co do tego mam wątpliwości — rzekł Trainor.
 — Kiedy pójdzie pan do niego?
 — Gdy tylko będę mógł się dostać do tego mieszkania. Komisarz zamyślił się.
 — Może byłoby mądrzej, pozostawić sprawę na później — rzekł — godzina nie odgrywa tu różnicy.
 Trainor spoważniał.
 — Godzina odgrywa wielką różnicę, jeśli niema go już w Londynie — mógłby się przedostać już przez granicę!
 Faktem było, że nie trzeba było żadnych niepokojów w tej sprawie. O ósmej godzinie inspektor Trainor i Hurley Brown udali się do Gate Gardens. Bramy były otwarte; służba czyściła schody, gdy zapukali do drzwi trzeciego piętra.
 Starsza kobieta, widocznie gospodyni Leamingtona, otworzyła im drzwi.
 — Czy mr. Leamington jest w domu?
 — Tak, sir — odrzekła ku zdziwieniu Trainora. — Właśnie zaniosłam mu herbatę. Leży jeszcze w łóżku.
 — Spodziewał się nas — rzekł Trainor i poszedł w głąb przedpokoju.
 Trzecie drzwi na lewo były otwarte. Ujrzał postać, siedzącą w łóżku z głową objętą rękami.
 Frank usłyszał kroki i spojrzał.
 — Chce pan się ze mną widzieć, Brown?
 — Inspektor Trainor chce panu zadać kilka pytań — rzekł Brown spokojnie.
 Trainor rozglądnął się po pokoju i ujrzał to, czego szukał. Była to koszula, zarzucona na poręcz krzesła. Obejrzał