Ta strona została uwierzytelniona.
A ty! a ty! co lałaś żółciowe gorycze,
Skoro się otwierała serca mego rana,
O! gorzej, niż przeklęta — widmo tajemnicze
Złej przeszłości — przeklęta bądź i zapomniana!
Strona:PL Dzieła Juliusza Słowackiego 01 (Gubrynowicz).djvu/077
