uszczęśliwiał; żeś się stał ojcem powszechnym i prawem miłości rządzić nas będziesz; żeś się stał opiekunem poddanych, a mocny nad słabym przewodzić ustanie; żeś się stał dłużnikiem ludu twego i karą nieprawości, nagrodą cnoty wypłacisz się; żeś się nakoniec stał wszystko wszystkim i rzeczą samą królować będziesz.
Takich monarchów w pełności miłosierdzia twojego ku Bogu użyczasz narodom, Boże! Ubłogosławieni darem twoim, prosimy cię, dopełniaj dzieła twego. Dodawaj mu ducha rady, męztwa, dzielności, sprawiedliwości, aby lud twój spokojnie i szczęśliwie według praw twoich rządzić mógł. Oddal od nas to wszystko, cokolwiek prawe posłuszeństwo niszczyć i kazić może; niesworność, pychę, zysk własny, zazdrość podłą, nienawiść wzajemną. Niech my pod cieniem opieki jego, on na łonie nas wiernych poddanych swoich, szczęśliwy i długoletni spoczywa póty, póki go po ostateczną do twoich przybytków nie wezwiesz nagrodę. Amen.
Strona:PL Dzieła Ignacego Krasickiego T. 6.djvu/364
Ta strona została przepisana.
