Strona:PL Dumas - Wojna kobieca T2.pdf/172

głupią dumą! lecz uważam, że ze szkatułki, stojącej na kominku wychodzą jakieś sznurki... zdaje się od woreczka.
 — Mistrzem jesteś w odkrywaniu woreczków, mości Barrabas — rzekł zdumiały Canolles, — w istocie bowiem stała na kominku wytworna fajansowa szkatułka, wysadzona srebrem.
 — Zobaczymy co też tam jest.
 Canolles podniósł wieko od szkatułki znalazł w niej sakiewkę, zawierającą tysiąc pistoli wraz z tym bilecikiem:
 „Na osobiste wydatki Pana Gubernatora wyspy Saint-George“.
 — Oho!... rzekł Canolles zarumieniwszy się, królowa jakoś dosyć jest szczodra. I pomimowolnie przyszedł mu na pamięć Buckingham. Być może, że Anna Austrjacka widziała gdzie zwycięską postawę pięknego kapitana; być może, iż rozciąga nad nim swą opiekę, dla jakich widoków osobistych; być może... Pamiętajmy, że Canolles był gaskończykiem.
 Na nieszcęście, Anna Austrjacka o dwadzieścia lat była młodszą wtedy, gdy myślała o Buckinghamie.
 Cokolwiek by stąd wyniknąć miało, nie dbając oto, skąd się wzięła sakiewka, Canolles zanurzył w niej rękę i wyjąwszy dziesięć pistoli, wręczył Barrabasowi, który nisko się skłoniwszy, wyszedł.