Strona:PL Dumas - Towarzysze Jehudy.djvu/251

champ i tegoż dnia mianował księdza Bernier agentem generalnym... Rozumiesz teraz?
 — Doskonale.
 — Otóż ten ksiądz Bernier robi mi propozycye.
 — Panu, generałowi Bonaparte, pierwszemu konsulowi? I przyjmujesz, generale, jego propozycye?
 — Tak, Rolandzie. Niech Wandeja uspokoi się, a otworzę jej kościoły, przywrócę jej księży.
 — A jeśli zaczną śpiewać „Dominę, salvum fac regem“?
 — Lepiej, żeby to śpiewali, niż nic. Bóg jest wszechmocny. On zdecyduje. Czy misya ta przypada ci do smaku?
 — Najzupełniej.
 — No to masz tu list do generała Hédouville. On będzie układał się z księdzem Bernier, jako dowódca armii zachodniej. Ale będziesz obecny przy wszystkich naradach: on będzie tylko powtarzał moje słowa, ty będziesz moją myślą. A teraz jedź jak najprędzej. Im prędzej powrócisz, tem prędzej pobiję Mélasa.
 — Generale, chcę tylko napisać do matki.
 — A gdzie ma się zatrzymać?
 — W hotelu Ambasadorów.
 — Kiedy przyjedzie?
 — 23 albo 24-go z rana.
 — Staje w hotelu Ambasadorów?
 — Tak, generale.
 — Wszystko biorę na siebie.
 — Jakto! wszystko?
 — No, tak. Matka twoja nie może mieszkać w hotelu.
 — A gdzież ma mieszkać?
 — U przyjaciół.
 — Nie zna nikogo w Paryżu.
 — Przepraszam cię, Rolandzie. Zna obywatela Bo-