Strona:PL Dumas - Sprawa Clemenceau T1-3.djvu/358

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mości własnych czynów, podlegam prawu fatalności dziedzicznej i odtąd nie mnie to już ścigać, sądzić i karać należy; nie jam to zabójstwo popełnił, lecz istota zagadkowa, którą noszę w sobie! ten kto mi dał życie! ojciec! ojciec Niewiadomy!