Strona:PL Dumas - Kobieta o aksamitnym naszyjniku.pdf/75

ROZDZIAŁ X

DRUGIE PRZEDSTAWIENIE „SĄDU PARYSA“

 Ale rozpęd Hoffmana nie zawiódł go daleko. Zatrzymał się na rogu ulicy S. Marcina.
 Pierś jego dyszała, z czoła lał się pot.
 Przeciągnął lewą ręką po czole, prawą przycisnął do serca i odetchnął.
 W tej chwili ktoś dotknął jego ramienia. Drgnął.
 — Ah! Ależ to on — odezwał się jakiś głos.
 Obejrzał się i krzyknął.
 Był to jego przyjaciel, Zacharjasz Werner.
 Dwaj młodzieńcy rzucili się sobie w objęcia.
 Potem skrzyżowały się dwa ich zapytania:
 — Co ty tu robisz?
 — Dokąd idziesz?
 — Ja przybyłem wczoraj — rzekł Hoffman — widziałem gilotynowaną panią Dubarry, i dla rozrywki poszedłem do teatru.
 — Ja zaś przybyłem pół roku temu, widzę gilotynowanych codzień dwadzieścia do dwudziestu pięciu osób, a dla rozrywki chodzę grać.
 — O!
 — Czy pójdziesz ze miną?
 — Nie, dziękuję.
 — Szkoda, jestem przy wenie; przy twem zwykłem szczęściu zrobiłbyś majątek. Musisz się piekielne nudzić w Operze, ty, coś nawykł do muzyki prawdziwej; pójdź ze mną dam ci posłyszeć wspaniałą.
 — Muzykę?
 — Tak, muzykę złotą; nie licząc, że tam gdzie ja cho-