Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/1166

 — Jaki marszałek? — zapytał, krzywiąc się, król.
 — Książę de Richelieu.
 — Ten stary?... Ta zmokła kura?!...
 — Czy zwycięzcę z Mahon można nazwać zmokłą kurą?...
 — Człowiek niemoralny, prześladowca wszystkich kobiet.
 — Ależ...
 — Proszę cię nie wspominaj mi nigdy o Richelieu’em, to zmora co mnie prześladuje. Jeszcze co!... Richelieu!... Samo to nazwisko jest mi wstrętnem!...
 — Nienawidzisz ich?
 — Kogo?
 — Książąt de Richelieu?
 — Nie znoszę.
 — Wszystkich?
 — Bez żadnego wyjątku. Są inni, którzy zasługują na daleko większe względy, ot książę de Frousac naprzykład.
 — A jednak ktoś z rodziny Richelieu... który, coprawda, nie nosi ich nazwiska...
 — Mówisz o d’Aiguillon?
 — Może...
 — Tego powinienem nienawidzić bardziej jeszcze, chociaż przyznaję, że śmiały i odważny...
 — To człowiek prawdziwie rozumny! — dodała pośpiesznie hrabina.
 — I zasługuje w zupełności na miano para Francji?...