Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/288

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Jednym z pierwszych przepisów ostrożności, wydanych po opanowaniu Kairu, było czuwanie nad obwoływaczami meczetów. Obwoływacze ci mają zwyczaj trzy razy na dzień wzywać wiernych do modlitwy. Przez niejakiś czas uważano na te obwoływania; późniéj przyzwyczajono się z wolna do tego i zaniedbano czuwania nad niemi. Widząc to muezzynowie, słowa uświęcone zastąpili wzywaniem do buntu; nie znając języka, Francuzi nie spostrzegli tej zmiany, a Turcy mogli swobodnie spiskować, wydawać rozkazy opóźniające, lub przyspieszające godzinę wybuchu, aż nareszcie na znaczono go na poranek dnia 21 października.
Dnia 21 października o 8 godzinie rano rokosz pojawił się na wszystkich punktach razem, od Syeny do Aleksandryi.
Ojciec mój był chory i leżał jeszcze w łóżku, kiedy Dermoncourt wpadł do jego pokoju wołając:
„Jenerale, miasto powstało! Dupuis zamordowany: Na koń! na koń!“
Ojciec mój, znając wartość czasu w takich okolicznościach, porwał się z łóżka w pół nagi,