Strona:PL Doyle - Szerlok Holmes - 04 - Ukryty klejnot.pdf/22

 Ach! tak — teraz rozumiem. Ale widzi pan, to nie były moje gęsi.
 Tak? A więc czyje?
 — Kupiłem ich dwa tuziny od handlarza z Covent-Garden.
 — Tak? Znam niektórych kupców z tej dzielnicy. Któż to taki?
 — Nazywa się Breckinridge.
 A, tego nie znam. No, za pańskie zdrowie i za pomyślność pańskiego domu! Dobranoc!
 — A teraz do pana Breckinridge, ciągnął dalej, zapinając płaszcz, bo wiatr był mroźny.
 — Widzisz Watsonie, że awantura z głupią gęsią doprowadzić nas może do uwolnienia człowieka, któremu grozi siedem lat ciężkich robót, jeśli nie zdołamy wykazać jego niewinności. Bardzo być może, że dochodzenia nasze zwrócą się przeciw niemu i obciążą go, ale bądź co bądź mamy w ręku dane, jakich policya nie posiada, zdobyte dzięki szczęśliwemu trafowi. Idźmy więc po tropie ufni w zwycięstwo!
 Przeszedłszy długą ulicę Endell-Street i labirynt uliczek dolnej dzielnicy, przybyliśmy nareszcie na Covent-Garden. Na jednej z większych bud kupieckich przeczytaliśmy nazwisko Breckinridge. Właściciel budy miał twarz inteligentną, ozdobioną długimi faworytami, i wygląd kawalerzysty. Kiedyśmy się zbliżyli, zamykał on swój sklep przy pomocy młodego chłopca.
 — Dobry wieczór! Noc mamy porządnie zimną — rzekł Holmes.
 Kupiec przyświadczył skinieniem głowy i rzucił na mego towarzysza badawcze spojrzenie.
 — Widzę, że sprzedał pan wszystkie gęsi — ciągnął Holmes dalej, patrząc na pusty blat murmurowy.
 — Jeżeli pan chcesz, możesz jutro rano otrzymać ich odemnie 500 sztuk.
 — Nie o to mi chodzi.
 A, jeżeli pan chcesz nabyć natychmiast jedną lub parę sztuk, to mam je tam w schowanku, gdzie gaz się pali.
 Zalecano mi specyalnie pana...