Strona:PL De Montepin - Potworna matka.pdf/583

by zaczerpnąć wody. Zauważył jednak, że dziś drzwi zamknięte były na klucz i Joanna po dwakroć obróciła kluczem w zamku.
 — Oho! zamykają się teraz — pomyślał.
 Joanna jednak do wieczora już nie ukazała się w parku.
 O siódmej robotnicy złożyli narzędzia pracy w szopie i poszli do oberży na kolację.
 Tristan, zobaczywszy trochę słomy w kącie, postanowił wrócić tu i noc przepędzić.
 Po sutej kolacji, trwającej do dziewiątej godziny, Tristan powrócił do szopy, zdjął buty, obuł cichostępy i poszedł pod samą willę, na miejsce, gdzie wczoraj szpiegował Joannę.
 Na pierwszym piętrze okna pokoju Joanny oświecone były i otwarte.
 — Z pomocą drabinki, mógłbym się doskonale tam dostać — mruczał.
 Naraz w oknie ukazała się córka Piotra Bertinot z Martą; za chwilę znikły, a potem bandyta usłyszał otwierające się drzwi do ogrodu i obydwie panienki wyszły i usiadły na ławce nieopodal domu.
 — Do koćset diabłów — myślał zbójca — gdyby była sama... co za pyszna sposobność!
 Dziewczęta rozmawiały. Tristan pochylił się i słuchał.
 — Czy znalazłaś jaki sposób porozumienia się z naszą biedną Helenką? — mówiła Marta.
 — Mam jeden, lecz bardzo niebezpieczny... Panna Helena uciekając z domu matki do pani Gobert, przez zapomnienie zabrała klucz od mieszkania... Ja posiadam ten klucz... chociaż panna Helena prosiła mnie abym go jakimkolwiek sposobem matce oddała...
 — Mogłabyś go użyć i zobaczyć się z Helenką, jeżeli, jak mówisz, pilnują jej i nie pozwalają wyjść z domu...