Strona:PL De Montepin - Macocha.djvu/459

 — W Sucy-en-Brie. Myślałem, iż wiesz o tem.
 — Czy nie informowałeś się o niej przypadkiem?
 — Rzeczywiście.
 — Cóż mówiono o niej?
 — Wiele dobrego. Ale na cóż wznawiać historję odwieczną?
 — Nie pytaj mnie moje dziecię, tylko odpowiadaj. Cóż mówiono o jej matce, Joannie Madoux?
 — Nie wiem nic. Ona wcale mnie nie interesowała. Umarła zresztą.
 — Czy była zamężna?
 — Naturalnie, ponieważ została wdową.
 — Gdzie mieszkała?
 — W folwarku Rosiers.
 — Sama?
 — Z Różą i starą służącą.
 — A wiesz jak się nazywa ta służąca?
 — Weronika Jaltier.
 — Czy nigdy nic nie słyszałeś o urodzeniu Róży? Czy nie przypuszczano przypadkiem, że była dziecięciem podrzuconem, wychowanem przez dzierżawczynię? Jak wreszcie wygląda ta Weronika?
 — Zwyczajna wieśniaczka, mająca lat około sześćdziesięciu... Ale otóż i klub. Do widzenia mateczko!...