procesu przeciw Aleksandrowi Łentowskiemu o sumę, zaprzysiągł, iż po śmierci Ignacego i Petroneli z Drohojowskich, 1° voto Jayglowej, Bobrowskich — oprócz córki z pierwszego małżeństwa Antoniny Jaygłówny, pozostali: oprócz zaprzysięgającego bracia Jan i Michał tudzież siostra Katarzyna Bobrowscy. Na zasadzie powyższych zeznań ustala się następna filiacya mojej linii: Antoni i Konstancya z Rosprza Boratyńska pra-pra-dziadowie, Ignacy[1] i Petronela z Drohojowskich pra-dziadowie, Stanisław i Katarzyna z Błażowskich dziadowie. Z braci mego dziada Jan zgniął w konfederacyi barskiej; Michał po rozbiciu tejże konfederacyi, do której obaj zbiegli ze szkół, osiadł na Podolu, ożenił się z córką unickiego księdza i miał z niej syna Macieja, który chodził dzierżawami już za mojej pamięci, następnie długi czas rządził majątkiem wdowy Odyńcowej w powiecie letyczowskim, ożenił się z panną Wachowiczówną i miał z niej pięcioro dzieci, które później były u mnie na opiece. Siostra zaś mego dziadka Katarzyna była za Bobrowskim z rzeszowskiego.
Stanisław Bobrowski chorąży K. N. dziadek mój, z Katarzyny Błażowskiej miał synów: Józefa (1790) ojca mego, i Mikołaja (1792) kapitana 2-go pułku strzel. kon., legii honorowej i krzyża wojsk. kawalera, bezżennego, tudzież dwie córki: Johannę (1794) za Hiacyntem Czosnowskim starościcem secygniowskim i Salomeę (1796 już po śmierci ojca urodzoną) za Adamem Jabłońskim, deputatem komis. szlachec. wołyń. Po rozbiorze kraju dziad mój osiadł na Wołyniu, ożeniwszy się przednio na Podolu galicyjskiem z Katarzyną Błażowską — a służąc
- ↑ Tego Ignacego należy odróżniać od tegoż imienia — protoplasty hrabiowskiej linii Bobrowskich, który był synem Józefa i Anny — wnukiem Pawła i Katarzyny — prawnukiem Stanisława i Konstancyi — w 1761 chorążym smoleńskim — 1767 wojskim zatorskim, a w 1791 cześnikiem zatorskim i oświecimskim, w 1796 pisał się już hrabią i kawalerem orderu św. Stanisława, jak to widzę z dokumentów przywiezionych w extraktach urzędowych z akt galicyjskich przez Macieja Bobrowskiego (o którym niżej), gdy odmówiono mu w Rosyi szlachectwa. Z urzędów nadanych Ignacemu Bobrowskiemu w latach 1761 i 1767 może się też który należy pradziadowi mojemu? — ale w tem żadnej pewności nie upatruję, ile że te nadania nie znajdowały się w papierach domowych po dziadku moim pozostałych, a później wyjęte nie wiadomo do którego z dwóch Ignacych się stosują?…
