Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/142

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
XXVI.

Nye cincze sobye modli ritey, any obrazow, any znamyenya kamyen(ne)go wdzignó̗cz (?) postawyaycze w zemi waszey, abyscze syó̗ modlili gemu. Bo yaczcm pan bog wasz. Ostrzegaycze soboth mich, a strascze syó̗ w swyó̗czy mey. ia pan. Bó̗dzeczeli w przicazanyach mich chodzicz, a przicazanya mego ostrzegacz y pelnicz ge: dam wam descz czasy swimi, a zemyó̗* urodzi plood swoy, a iablony iablek napelnyoni bó̗dó̗. Poscignye znywo mloczbó̗, a sbyeranye vina przekaza (?) bó̗dze szenyu[1], y bó̗dzecze gescz chleb wasz w szitosci, a przes strachu bó̗dzecze przebiwacz w zemi waszey. Dam pokoy w kraynach waszich. bó̗dzecze spaacz, a nye bó̗dze, ktobi waasz przestraszil. Odnyoszó̗ od was zwyerzó̗ta zla, a myecz nye poydze w krayny wasze. Zazenyecze nyeprziyaczele wasze, y padnó̗ przed wami. Pyó̗ó̗cz waszich ginich sto popó̗dzi, a sto waszich dzeszó̗ó̗cz tiszó̗czow. padnó̗ nyeprziyaczele waszy od myeczó̗* [w] widzenyó̗* waszem. Wesrzó̗ na was, a wsrosczecze y wsplodzicze syó̗, y udzwirdzó̗ slub swoy s wami, y bó̗dzecze gescz dawnego schowanya, a stare gyne, gdisz nowe przidze, virzuczicze. Polozó̗ stan swoy possrzod was, a nye odrzuczi was dusza ma. Chodzicz bó̗dó̗ myedzi wami, a bó̗dó̗ was bog. A wi mi bó̗dzecze lud moy, a ia bó̗dó̗ pan bog wasz, ienzeczem was viwyodl z zemye

Egipskye, abiscze nye robotowali gim, a ienzeczem slamal wrzeczó̗dze s gartl waszich, abiscze chodzili proscy. Pakli nye bó̗dzecze posluchacz mnye, a nye napelnicze wszego przikanya* mego, sgardziczek prawi mimi, y só̗di potó̗picze, a nye ucziniczeli tego, czosz iest ustawyono mnó̗, a ku wsruszenyu przewyedzecze slub moy: a ya to ucinyó̗ wam. Nawyedzó̗ was richlo w goró̗czosczi y w nyedostaczcze, ienze zasloni oczi wasze y zaguby dusze wasze. Darmo bó̗dzecze szaacz szemyó̗ wasze, ktoresto od nyeprzyaczol waszich szekltano (?)[2] bó̗dze. Postawyó̗ oblicze me przecziwko wam, a padacz bó̗dzecze przed nyeprzyaczelmi waszimi. A podani bó̗dzecze tim, gyszlo wasz nyenawidzó̗. pobyegnyecze, ano was zadny[a] nye gony. Pakli y tak nye bó̗dzecze mnye posluchacz: przidam karanya waszego sedm krocz wyó̗czey prze grzechi wasze. I potró̗ pychó̗ twardosci wasey, y dam wam z wirzchju nyebo iako zelazo, a zemyó̗ myedzanó̗, y sgynye na darmo uszile wasze, Nye wada zemya plodu swego, any iablon iablek. Bó̗dzeczeli chodzicz, boczó̗ó̗cz syó̗ przecziwko mnye, a nye wsliszicze mnye: przidam ran waszich esz do sedm krocz tilesz prze grzechi wasze. Y wipusczó̗ na was zwyerz polny, ienze szlepcze was y bidla wasze, a k maley liczbye wszitko prziwyodó̗. y bó̗dó̗ pustey* drogi wasze. A pakli any tak checz[3] bó̗dzecze przyó̗ó̗cz kaszn mó̗, chodzó̗ó̗cz w przecziwno-

  1. Karta kodeksu nr 55
  1. Sieniu, sianiu?
  2. devorabitur.
  3. Miało być: chcieć.