Strona:PL Biblia Gdańska 1632 1.djvu/0015

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

źiemią. Y żeby rządźiły dźień y noc: y cżyniły rożdźiał miedzy świátłościa/ y miedzy ciemnościa: y widźiał Bog że to było dobre.Y ſtał śię wieczor/ y ſtał ſię záránet dźień cżwarty.
Y rzekł Bog: niech[1] hojnie wywiodą wody płaz duße żywiącey: á ptáſtwo niech lata nád żiemią/ pod rozpoſtárċiem Niebieſkim. Y ſtworzył[2] Bog wieloryby wielkie/ y wßelką dußę żywiącą płazájącą ṡię/ ktorą hojne wywiodły wody: według rodzáju jich: Y wßelkie ptáſtwo ſkrzydláte/ według rodzáju jich: y widżiał Bog że to było dobre. Błogoſłáwił im tedy Bog mowiąc/ Rozradzajċie[3] ṡię y rozmnażaiċie ṡię/ á nápetmaiċie wody morſkie: y ptáſtwo niech ṡię rozmnaża ná żiemi. Y ſtał ṡię wiecżor/ y ſtał ṡię záránek/ dżień piąty.
Rzekł też Bog: Niech wyda źiemiá dußę według rodzáju ſwego : bydło/ y płaz y zwierz żiemſki według rodzſwego: y ſtáło ṡię ták. Bożynił tedy Bog zwierz żiemſki według rodzáju ſwego : y bydło według rodzáju ſwego: y wßelki płaz żiemſki według rodzáju ſwego : y widżiał Bog że to było dobre. Zátym rzekł Bog/[4] ucżyńmy cżłowieká ná wyobráżenie náße według podobieńſtwá náßego: á niech[5] i pánuie nád rybámi morſkimi/ y nád ptáſtwem Niebieſkiem/ y nád zwierzęty/ y nád wßyſtką żiemią/ y nád wßelkim płázem płazájącym ṡię po żiemi Stworzył tedy Bog człowieká ná wyobrázenie ſwoje: ná wyobráżenie Boże ſtworzył go: [6] męßczyznę y niewiáſtę ſtworzył je. Y błogosłáwił jim Bog: y rzekł do nich Bog:[7] Rozradzaiċie ṡię/ y rozmnażaiċie się/ y nápełniaiċie żiemię: y pánuiċie nád rybámi morſkimi/ y nád ptáſtwem niebieſkim/ y nád wßelkim zwierzem/ ktory śię rucha ná żiemi: Y rzekł Bog:[8] oto dałem wam wßelkie źiele wydawájące z ṡiebie naṡienie/ ktore jeſt ná oblicżu wßyſtkiey żiemie: y wßelkie drzewo ná ktorem ieſt owoc drzewá/ wydawájące z ṡiebie na ṡienie/ wam będżie tu pokármowi.[9] Y wßelkiemu zwierzowi źiemſkiemu: y wßyſkiemu ptáſtwu niebieſkiemu: y wßelkiey rzeczy ruchájącey się ná żiemi/ wktorey jeſt dußá żywiąca: wßelka járzyná żiela będzie tu pokármowi: y ſtáło ṡię ták.[10] Y widżiał Bog wßyſto co ucżynił/ á oto było bárzo dobre: y ſtał ṡię wiecżor y ſtał śię záránek/ dżień ßoſty.

Rozdzial II.

Bog rákien ṡiodmy odpocżynął, a on poświęcił. 4 rzecżam z kiomie wychodzącym wzroſt dał. 7 człowieka na wyobráżeni ſwoje ſtworzynł. 8 w Ráju go poſadżił: 16 z drzewa pewnego owocu jeść zakazał. za. Maśżcnſtwo święte poſtánowił.
Dokończone ſą tedy Niebioſá y żiemiá/ y wßyſtko[11] woiſko ich. Y dokończył[12] Bog dniá ṡiodmego dżiełá ſwego ktore ucżynił: y odpoczynął w dżień ṡiodmy/ od wßelkiego dziełá ſwego/ ktore uczynił. Y błogoſłáwił Bog dniowi ṡiodmemu/ y poświęċił go : yż weń odpoczynął od wßelkiego dżiełá ſwego/ ktore był ſtworzył Bog/ áby ucżynione było.
TCcſa zrodzenia Niebios y Ziemie gdy były ſtworżone dniá w ktory uczynił Pan Bog Ziemię y Niebo. Wßelką rożdźkę polną przed tym nie byłá ná Ziemi: y wßelkie źiele polne/ pierwey niż weßło : Abowiem nie ſpuśċił reſzcze był dżdżu Pan Bog ná źiemię : Y cżłowieká niebyło ktoryby ſpráwował źiemię. Ale párá wychodźiłá z źiemie / ktora odwilżáłá wßyſtek wierzch Ziemie.
STworzył tedy[13] Pan Bog człowieká z prochu żiemie/ y nátchnął w oblicze jego dech żywotá: Y ſtał ṡię cżłowiek dußą żywiącą.

Náſádźił też był Pan Bog ſad w Eden/ ná wſchod ſłońcá y poſtáwił tám człowieká ktorego był ſtworzył. Y wywiodł Pan Bog z ziemie wßelkie drzewo wdżięczne ná wejrżeniu. Y ſmáczne ku jedzeniu : Y drzewo żywotá wpoṡrzodku ſádu. Y drzewo wiádomoṡċi dobrego y złego. A Rzek

  1. 4 Eſdr. 6. 47.
  2. 4 Eſdr. 6. 47 Pſa m. 104. 25
  3. 1 Moi. 9. 1.
  4. 1 Moi. 5. 1. 9. 5. Madr. 1. 23. Matt: 19. 4. 1 Kor: 11. 6. Epbiſ. 4 24 Koloſ: 3. 10. Iákub 3. 9.
  5. Pſ. 8. 9. Mądr. 9. 2 Syriac: 17.8.
  6. Matt. 19.4. Marc: 10. 6
  7. 1 Moi. 8. 17 9. 1. 35 y 11
  8. 1 Moi. 9. 3.
  9. Pſalm. 104 14 Pſalm. 147. 8 Zach. 10. 1
  10. 3 Moi. 31. 17 Palm: 111.3 Syrac 39. 21 Mar: 7. 37.
  11. 1. ockodoſtwo.
  12. 2.Moi. 20.11 y 31.17 5 Moi. 5.24. y 35.4 Zyd. 4. 4
  13. Syrac. 17. 1. 1 Kor. 15.45