mały się[1]. Temi szykanami osiągnął jednak Midyasz to, że sprawa jego poszła w odwłokę, a to już było dlań połową zwycięstwa, gdyż czas zdołał złagodzić oburzenie, jakie z początku zapanowało wśród ludu[2]. Znalazło się już wielu, którzy, widząc potężnego Eubulosa po stronie Midyasza, oświadczyli się z gotowością pomagania mu[3]. wielu znowu wzbraniało się złożyć świadectwo bezstronne[4]. Lud ateński, jak pierwej szybko potępił Midyasza pod pierwszem wrażeniem, tak wnet ostygł w swym zapale, ulegając podszeptom mowców, zaprzedanych jemu lub nienawidzących Demostenesa. Te okoliczności czyniły zwycięstwo bardzo wątpliwem; Demostenes więc odstąpił od procesu i otrzymał od Midyasza 30 min czyli 3.000 drachm. Z tego ukuł nieprzejednany wróg mowcy Eschines hańbiący dlań zarzut, że ού κεφαλήν άλλά πρόσοδον κέκτηται[5]. Lepiej wyjaśnia tę sprawę Plutarch, którego w tym wypadku nie możemy podobnie jak Eschinesa podejrzywać o jakąkolwiek stronniczość. Nie przeczy on wcale, że Demostenes otrzymał od swego przeciwnika 3.000 drachm lecz sądzi, że suma ta nie była w stanie nakłonić go do zaniechania sprawy. Przypuszcza więc, że uczynił to raczej przekonawszy się, że nie wyjdzie zwycięsko z walki przeciw mężowi otoczonemu potężnymi przyjaciółmi i posiadającemu niezmierne bogactwa[6].
- ↑ Por. Aesch. de f leg. 148 Νικόδημόν τόν Άφιδναίον όν ύστερον μετ Άριστάρχου συναπέκτεινας καί ού καθαρός ών τάς χείρας ών τάς χείρας είς άγοράν έμβάλλεις — Dem. 115. άρ άν, εί γ είχε στιγμήν ή ; Sasemihl. Pr zess Nikodemos (Jahns Jahrb. 91, str. 366) sądzi, że sprawa nie pozostała bez pewnych następstw dla mowcy. Schäfer l. c. II 98 zalicza morderstwo to do kategoryi dozwolonych opierając się na Aristot. Rhet 2, 23 pg. 1397.
- ↑ Dem. Mid. 100. 106. 112. 137. 205.
- ↑ ibid. 4. 151. 206.
- ↑ ibid. 112. 137.
- ↑ Aesch. Ctesiph. 212. jakoteż 52. Ή ταύτα ήδη τά περί Μειδίαν καί τούς κονδύλους, ούς έλαβεν έν τή όρχήστρα χορηγός ών καί ώς άπέδοτο τριάκοντα μνών άμα τήν τε είς αύτον ύβριν καί τήν τού δήμου καταχειροτονίαν, ήν έν Διονύσου κατεχειρότονησε Μειδίου. Na tém opierają się wiadomości późniejsze o tym wyniku procesu w Vita x oratt. pg. 844 d. Anon. V Dem. pg. 156. Suidas Dem, 3. jak twierdzi Böckh Kl. Schr. V. str., 163. uw. 2.
- ↑ Plutarch. Vita Dem. 12. (pg. 851.) δήλος δ έστί καί τήν κατά Μειδίου παρασκευασάμενος είπείν δίκην δύο μέν έπί τοίς τριάκοντα γεγονώς έτη,
