Liczba pojedyńcza.
1. psiangkná dusza | liwá rangka, | e-dj. | rengka |
2. psiangkny duszy | liwy rangki | „ „ | rengki |
3. psiangkny duszy | liwy rance | „ „ | rence |
4. psiangkná dusza | liwá rangka | „ „ | rengka |
5. psiangkná duszo | liwá rangko | „ „ | „ o |
6. z psiangkną duszą | liwą rangką | „ „ | „ ą |
7. w psiangkny duszy | w liwy rance | „ „ | rence |
1. szcześliwe dusze | rance | w e-djal. | rence |
2. szcześliwych dusz | rąk, ranców, rangków, | e | |
3. szcześliwam duszom | rangkom | w e-djal. | rengkom |
4. szcześliwe dusze | rance | „ „ | rence |
5. o szcześliwe dusze | o rance | „ „ | „ |
6. z szcześliwami duszami | rangkoma, rangkami, | eng | |
7. w szcześliwych duszach | w rangku, rangkach, | „ |
W czwartym przypadku liczby pojedyńczej w a-djalekcie nieznana forma ę ani ą; „mojá dusza“ zamiast „moję (ą) duszę“ lub „psiękną duszę“.
W drugim przypadku liczby mnogiej zachodzi częste forma ów — duszów, żonów, rzeczów i rzeczy.
Bziáły, bzielszy, nábzielszy; wysoki, wyższy, náwyższy; duży, ziangkszy, náziangkszy (w e-djalekcie: ziengkszy i zienkszy); zły, gorszy, nágorszy; mniantki (mnientki), mniantszy, námniantszy. Zieski (wiejski), mnieski, kamianny, drewnianny, płócianny, angelski — bez stopniowania; także: warszawski, łolstyński, bartęzki, bartajski, jondorfski, sząwałdzcy, sząfaldzcy, dyz(w)iccy, sętalscy; także: ziołnianny (wełniany), glinianny, śćklanny (szklany), skórzanny, słomianny, blaszanny i blachowy, różanny i różowy.
W liczbie mnogiej:
1. my, wy, łoni, łone (oni, one),
2. náju, wáju (was), jech, do niech,