Strona:PL Balzac - Stracone złudzenia.djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

lazcy, zamyka tę trylogję[1] objętą w wielu wydaniach Balzaka wspólnym tytułem Stracone złudzenia, przyczem niniejsza część posiada podtytuł: Wielki człowiek z prowincji w Paryżu. Dla zorjentowania się w całości Komedji Ludzkiej powieść ta jest bardzo pomocną; cały ów światek który tutaj naznacza sobie schadzkę, kręcąc się, bliżej lub dalej, około dziennika lub teatru, to uprzywilejowane typy Balzaka, które, niemal wszystkie, zjawiają się i w innych jego powieściach. Każdy z nich powtarzać się będzie w różnych epokach życia, różnych planach i przekrojach, wciąż pogłębiając uczucie zdumienia nad tą jedyną w swoim rodzaju nowoczesną epopeją.

Boy.
Kraków, w marcu 1919.


  1. Ale niezupełnie, gdyż dalsze losy bohatera stanowią treść powieści: Blaski i nędze życia Kurtyzany oraz Ostatnie wcielenie Vautrina. Prócz tego w powieściach tych znajdujemy dalsze losy jednej z głównych figur Ojca Goriot, galernika Vautrina.