Strona:PL Balzac - Fizjologja małżeństwa. T. 1.pdf/195

 Gdy nieznacznym a badawczym ruchem sprawdza, czy jego ciemna lub blond peruczka, ufryzowana lub gładka, dobrze siedzi;
 Gdy ogląda paznokcie. czy są czyste i równo obcięte;
 Gdy, wypieszczoną lub zaniedbaną ręką, w czystej lub nieświeżej rękawiczce, poprawia wąsy lub faworyty, lub przyczesuje je raz po raz szyldkretowym grzebykiem;
 Gdy, zapomocą lekkich a często powtarzanych ruchów, stara się umieścić podbródek w samym środku krawata;
 Gdy, z rękami w kieszeniach, kołysze się to na jednej, to na drugiej nodze;
 Gdy wykręca na wszystkie strony trzewik ze spojrzeniem zdającem się mówić: „Nie można powiedzieć, aby to była niezgrabna noga...“
 Gdy przybywa piechotą lub powozem, gdy otrzepuje wszelki pył z trzewika, lub też nie dba o to;
 Gdy wreszcie stoi nieruchomy i niewzruszony, jak Holender z fajką;
 Gdy, z oczyma wlepionemi w drzwi, podobny jest duszy opuszczającej czyściec i czekającej św. Piotra z kluczami;
 Gdy waha się ciągnąc za dzwonek, lub chwyta go pospiesznie i niedbale, w sposób cechujący człowieka wprawnego lub bardzo pewnego siebie;
 Gdy dzwoni nieśmiało, tak, że w cichym domu daje się słyszeć odległy dźwięk, jak, podczas zimy, dzwonek na jutrznię u Reformatów; lub też, szarpnąwszy gwałtownie, dzwoni jeszcze, zniecierpliwiony że nie słyszy kroków lokaja;
 Gdy nadaje oddechowi delikatny zapach, żując perfumowaną pastylkę;
 Gdy, z nadętą miną, zażywa tabakę, strzepując delikatnie ziarnka, które mogłyby pokalać czystość bielizny;
 Gdy rozgląda się dokoła i, wzrokiem antykwarza lub tapicera, zdaje się oceniać na schodach wartość lampy, dywanu, obrazów, itd.;
 Czy wreszcie nasz kawaler jest młody czy stary; czy mu zim-