Ta strona została uwierzytelniona.
11. Legenda o świętej Julii.
Rzekł Euzeb do niej:
— „Cicha ty i luba,
„Tyś skarbem serca, mego domu chluba,
„W świat płynąć muszę drogą morską, ciemną,
„Ty wierna, cicha, czy chcesz iść wraz ze mną?“
A ona rzekła:
— „Pójdę rada, panie,
„Co przeznaczone, niech się ze mną stanie!“
I pruli długo sine morza tonie,
Ta z wiarą w sercu, ten z goryczą w łonie.
I pruli długo tę siną płaszczyznę —
On błagał, mając w sercu smutku bliznę:
