Strona:PL B. Sulita - Wróblewice.djvu/28

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

go pod Chocimiem. W téjże sali jest wiele konterfektów familijnych, zwłaszcza z czasów Konfederacyi Barskiéj. Meble są stare, weneckie. Na stołach rozłożone stosy rycin i rysunków, pomiędzy któremi wiele jest rzadkich i pięknych.
Obok salon rococo mieści w sobie dwa obrazy niepospolitego pęzla: Madonna ze szkoły Zurbarana w Rzymie, po kardynale Tosti, bibliotekarzu watykańskim, i portret Mężczyzny, najlepszéj szkoły Weneckiéj, o kolorycie pięknym, nabyty przez Władysława Tarnowskiego od Ormian S. Lazaro w Wenecyi. Ładne są także małe krajobrazy szkoły francuzkiéj i cenna stara rycina: bitwa Konstantyna Wielkiego z Maxymiuszem, według fresku watykańskiego Rafaela, wykonana.
Sala gobelinowa otrzymała nazwę od dwóch wielkich gobelinów w niéj zawieszonych, utkanych według obrazów Rubensa, wyobrażających Mędrca i Tryumf Wenery. Meble są wykonane według rysunków Tarnowskiego. Przed kanapą stoi stół mozaikowy z widokami Rzymu i dwie duże wazy marmurowe. W rogach salonu poustawiano na kolumnach posągi dłuta znakomitych rzeźbiarzy. Prześliczne są: mała statua Magdaleny, według oryginału Canowy, Psyche kapuańska, kopia wykonana przez rzeźbiarza Vacea w Neapolu, i mniejsza kopia Nioby, — wszystkie z białego marmuru. Figura marmurowa Zuzanny z czasów Stanisława Augusta nie