ROŚNIE po brzegach wód (rzek, stawów), na mokrych łąkach.
UPRAWA. Mnoży się łatwo z sadzonek (byle pręcik) na wiosnę i w jesieni; lubi ziemię wilgotną, lecz położenie słoneczne.
KWITNIE wierzba purpurowa w marcu i kwietniu, wierzba krucha w kwietniu i maju.
_page199_(cropped).png)
Rys. 8.
Kwiaty wierzby: m — męski, ż — żeński.
ZBIERA SIĘ korę z gałązek 2 — 4-letnich w kwietniu i maju. Suszyć w przewiewnym miejscu na otwartym powietrzu.
SKŁADNIKI (w korze): Gorzknik (salicyna), kwas garbnikowy, sole potasowe i sodowe, dużo wapnia.
DZIAŁANIE ściągające.
UŻYTEK. Odwar z kory lub korę sproszkowaną używa się, jako lek wewnętrzny, przy krztuścu, nieżytach (katarach) dróg oddechowych, zimnicy, katarze żołądka i kiszek, ostrym lub przewlekłym gośćcu (reumatyzmie), zaburzeniach w trawieniu skutkiem przepracowania, krwawej biegunce, zołzach (skrofułach), obrzęku śledziony.
