Strona:PL Antoni Lange - Malczewski i kilka erotyków.djvu/120

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Że druidy, że te wieszcze stare
W swoich wróżbach nie błądziły zgoła,
Ze niezawsze drwić należy marę
I że szczęście przynosi jemioła!

Niechaj szczęście niesie ci ten listek —
Żyj na ziemi przez pół jako w niebie —
Jest zaklęcie — w którem świat tkwi wszystek:
Nigdy nie wątp o sobie — wierz w siebie —

.................[1]



  1. Z tego niedokończonego i szkicowego utworu autograf zawiera jeszcze tylko zaczątki dalszych strof:

    «Bo kto własnej nie zaprzeczy duszy —
    Ten i boga zaprzeczyć nie może»

    «Ona mówi: jam nie Be»[atrycze?]